IMRE MOLNÁR – urodzony w 1956 r. w mieście Sahy na terenie obecnej Słowacji – historyk, dyplomata. W 1978 r. rozpoczął studia na wydziałach filologii węgierskiej i niemieckiej uniwersytetu w Bratysławie, gdzie włączył się aktywnie w nielegalną działalność ruchu na rzecz równouprawnienia mniejszości węgierskiej na Słowacji, która stała się częścią ruchu skupionego wokół Karty 77. W roku 1979 uniknął represji ze strony czechosłowackich władz komunistycznych, wyjechał do Budapesztu, gdzie zaczął studia na Uniwersytecie im. Loránda Eötvösa. Jako uczestnik nielegalnej grupy polsko-węgierskiej od 1980 r. utrzymywał stałe kontakty z polską opozycją antykomunistyczną, a następnie z NSZZ „Solidarność”. W 1986 r. został magistrem i rozpoczął pracę w Węgierskim Muzeum XYZ. W latach 1988-1989 pracował naukowo w Instytucie Badań nad Węgrami. Po upadku komunizmu rozpoczął pracę w urzędzie pierwszego demokratycznego premiera Józsefa Antalla jako doradca ds. mniejszości węgierskiej na Słowacji. W 1993 roku obronił doktorat i rozpoczął pracę w Instytucie Środkowoeuropejskim, jednocześnie prowadził zajęcia na trzech wyższych uczelniach. W 1998 roku habilitował się i podjął służbę dyplomatyczną w węgierskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 2001-2005 był attaché kulturalnym i prasowym ambasady węgierskiej w Warszawie a od jesieni 2008 roku sekretarzem w tejże ambasadzie. Aktualnie dyrektor Instytutu Węgierskiego w Bratysławie.
Imre Molnár ma na swoim koncie następujące publikacje: „Jerzy Popieluszko. Életrajz”, Berno 1989; „Mint fészekből kizavart madár. A hontalanság éveinek irodalma” wspólnie z László Tóthem, Budapeszt 1990; „Hazahívott a szülőföld. Visszaemlékezések, dokumentumok 1945-1953” wspólnie z Kálmánem Vargą, Budapeszt 1992; „Esterházy János: Cselekedjünk mindnyájan egyetértésben és szeretetben”, Bratysława 1992; „Szlovákok az európai történelemben”, Budapeszt 1994; „Esterházy János. Életrajzi monográfia”, Dunaszerdahely 1996; „Esterházy János: A kisebbségi kérdés”, Budapeszt 2000; „Deáki (falumonográfia)”, Budapeszt 2002; „Zdradzony bohater János Esterházy (1901-1957)”, Warszawa 2004; „Kegyelem életfogytig”, Szeged 2007; „Sem gyűlölettel, sem erőszakkal …”, Komárom 2008; „Ułaskawiony na śmierć: rzecz o Janosu Esterhazym” Maria z Esterhazych Mycielska, tłumaczenie z węgierskiego: Małgorzata Moczulak, wybór i opracowanie Imre Molnar, Warszawa 2010.
Nota biograficzna zamieszczona w książce „Węgierski łącznik” i zaktualizowana.
Imre Molnár o János Esterházy Szczawnica 2012:
Projekt realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego