W wigilię Wszystkich Świętych odwiedzamy cmentarz wojenny nr 120 – Łużna-Podbrzezie – żołnierskie miejsce pochówku z czasów I wojny światowej na skraju lasu, w pobliżu drogi Łużna – Staszkówka. Pochowano tu ponad 400 Węgrów z 9, 10, 11, 16, 18 i 20 Pułku Piechoty Honwedów armii austro-węgierskiej, którzy polegli w kwietniu i maju 1915 roku w bitwie pod Gorlicami.
Cmentarz na planie prostokąta zaprojektował Jan Szczepkowski. Od kamiennej, zwieńczonej krzyżem bramy wejściowej prowadzi droga do pomnika w kształcie sarkofagu, również z kamiennym krzyżem na szczycie. Na przedniej ścianie pomnika znajduje się epitafium z tekstem w języku niemieckim:
„Tragt uns des Frühling quellende Blütten vorbei
[„Niosąc bujne kwiaty wiosny przechodźcie obok nas
Und des Sommers goldene Garben
Und die Lese des Weins im rotten Herbst
Daß wir Getreuen,
Am Segen, für desn wir starben,
Uns miterfreun.”
I ze złotymi snopami lata
I z winnymi gronami czerwonej jesieni
Żebyśmy my wierni,
Z błogosławieństwem dla tych darów, my zmarli
Cieszyli się z wami”].
Prostopadle do głównej osi – drogi pomiędzy bramą i pomnikiem – rozmieszczone są groby: 27 mogił zbiorowych i 115 pojedynczych, ułożonych rzędowo. Na każdym krzyżu zawiązano trójkolorowe czerwono-biało-zielone wstęgi. To ślady odwiedzin węgierskich grup kombatanckich. Z inicjatywy i środków Węgrów docierających do Łużnej 120 z Kiskunhalas, przy współpracy Urzędu Miasta Nowego Sącza, w 2009 roku ufundowano i zawieszono tablicę przy bramie wejściowej, z napisem w języku węgierskim, zawierającym przekład tekstu oryginalnego i podpis: „Z inicjatywy stowarzyszeń honwedów w Kiskunhalas przy wsparciu samorządu miasta oraz Instytutu i Muzeum Historii Wojskowości Ministerstwa Obrony Narodowej – 2009”.
